Dwuetapowy, studialny konkurs na opracowanie „Projektu koncepcyjnego zadaszenia Amfiteatru w Łazienkach Królewskich w Warszawie”

Sąd docenił próbę rozwiązania skomplikowanego zadania projektowego uwzględniającego uwarunkowania konserwatorskie nie ingerencji w stałe elementy obiektu widowni i sceny. 

Uczestnik, w opinii Sądu, we właściwy sposób rozwiązał postanowione zadanie w części przekrycia widowni, jednakże pomimo technicznych możliwości rozwiązania sposobu rozpinania powłoki zadaszenia w sposób bezkolizyjny w stosunku do substancji zabytkowej Uczestnik nie przedstawił w sposób czytelny tego rozwiązania. W ocenie Sądu montaż ten powinien być realizowany z poziomu terenu i zapewnić maksymalne skrócenie czynności rozpinania powłok zadaszenia celem wykorzystania potencjału zaproponowanego rozwiązania. 

W części przekrycia sceny zaproponowane rozwiązanie wymaga dopracowania w części konstrukcyjnej dla zapobiegania podrywaniu konstrukcji w przypadku podmuchów wiatru od spodu. Również nie przedstawiono czytelnie sposobu montażu membrany zadaszenia. Przedstawione rozwiązanie budzi obawy co do możliwości bezkolizyjnego demontowania powłoki w zbliżeniu do zabytkowych elementów stałej scenografii scen. Praca hydrauliki elementów konstrukcyjnych zadaszenia sceny, poprawnie założona, po demontażu membrany nie pozwala na ukrycie elementów konstrukcji. 

W ocenie Sądu jest to trudne do zaakceptowania i konstrowersyjne rozwiązanie, ale w przypadku dopuszczenia takiego rozwiązania wymagać ono będzie szczegółowych opracowań plastycznych minimalizujących tę ingerencję. 

Należy uwzględnić wnioski z opinii konserwatorskiej w zakresie pocienienia elementów z zastosowaniem najbardziej nowoczesnych technologii materiałowych dla elementów konstrukcji, technologii hydrauliki i automatyki.

W ocenie Sądu praca ta na tym etapie nie spełnia w pełni oczekiwań funkcjonalnych ze strony Zamawiającego i Sądy Konkursowego, ale daje możliwość prowadzenia dalszych prac projektowych uwzględniających uwagi Sądu Konkursowego i opinii Konsultantów. 

Sąd dostrzegł podjęcie próby usunięcia kolizji widokowej z osią Pałacu na Wyspie w stosunku do koncepcji z etapu I jednakże zaproponowane rozwiązanie formy w czasie złożenia zadaszenia stanowi nadal zbyt agresywną dominantę na osi widokowej Pałacu. Ponadto - brak prezentacji rozwiązania kolizji zwisającej powłoki przekrycia z zabytkowymi elementami sceny budzi wątpliwości, czy przyjęte rozwiązanie daje możliwość demontażu zadaszenia bez użycia ciężkiego sprzętu. Przyjęte rozwiązanie dla składowania elementów zadaszenia z koniecznością użycia ciężkiego sprżętu i dźwigów nie znalażlo uznania w opinii Sądu. 

Biorąc pod uwagę zastrzeżenia w opinii konserwatorskiej i konstrukcyjnej Sąd uznał za zasadne przyznanie wyróżnienia.