Konkurs na opracowanie koncepcji architektoniczno-budowlanej Miejskiego Domu Kultury w Mikołowie

Magdalena Jagoda Architekt

Autorzy: Architektura: Magdalena Jagoda, Anna Nowakowska; Instalacje sanitarne, rozwiązania energooszczędne: Aleksandra Banasik

Uzasadnienie wyboru pracy:
Ortogonalną bryłę budynku z cegły i szkła starannie wpisano w kontekst przyległej zabudowy i ukształtowania terenu. Projekt w pełni odpowiada na postawione w konkursie wymagania, właściwie rozmieszczając w bryle obiektu różnorodne funkcje i zapewniając dobre połączenie starej i nowej części domu kultury atrakcyjnymi, o właściwej skali wewnętrznymi przestrzeniami publicznymi. CIekawie zaaranżowano przyległy teren stopniami pokonującymi różnicę poziomów, które wnikają do wnętrza obiektu. Właściwe, centralnie usytuowaną salę widowiskową zaprojektowano z dbałością o walory akustyczne oraz przemyślanym rozdziałem dróg widza, aktorów i obsługi sceny. Duża scena z proscenium oraz sznurownią pozowli na przeprowadzenie nawet wymagających spektakli teatralnych. Zapewniono naturalne oświetlenie sal zajęć. 

GIGAarchitekci
gigaarchitekci.pl

Autorzy: Artur Garbula, Magdalena Kaiser, Jonasz Matuszczyk, Wojciech Remer, Oliwia Plekaniec

Uzasadnienie wyboru pracy:
Prosta, charakterystyczna trapezoidalna ceglana bryła budynku, w całości mieści bogaty program funkcjonalny. Jednocześnie nie przytłacza skalą poprzez umiejętne operowanie geometrią skośnych "przycięć" kubatury: na styku z zabudową wokół Rynku i przy zielonym pasażu zejścia w stronę targu. Projektant - mając świadomość znaczenia konkursu dla Organizatora w poszukiwaniu optymalnych rozwiązań - wskazuje w opisie możliwość wariantowania rozrysowanej wersji poprzez potencjalne ograniczenie programu funkcjonalnego (np. w kontekście właśnie budowanego w sąsiedztwie obiektu Ogniska Pracy Pozaszkolnej o zbliżonej funkcji).
W projekcie właściwie połączono nową i starą część domu kultury zapewniając dobre skomunikowanie głównej sali widowiskowej na 300 miejsc. Rozmiary i dobre proporcje tej sali zapewnią miastu solidne zaplecze dla dobrej oferty kulturalnej. W przemyślany sposób rozwiązano rozdział dróg widza, aktorów i obsługi sceny a nawet VIP-ów. 
W zakresie energooszczędności i ekologii przewidziano wiele nowoczesnych rozwiązań technologicznych jak gruntowy wymiennik ciepła GWC, pompy ciepła, panele fotowoltaiczne, rekuperację, odzysk wody deszczowej (szara woda) i kilka innych. 
Za niezwykle cenną Sąd konkursowy uznał pokazaną na rysunku zagospodarowania terenu sugestię kubaturowego domknięcia sąsiedniego kwartału, który po wykonaniu postulowanych wyburzeń będzie wizualnie "pootwierany" na amorficzną strukturę zapleczy i podwórek. Odtworzenie, a w właściwie dopełnienie struktury kwartałowej od strony przestrzeni, której teraz zostanie nadana ranga publicznej i to reprezentacyjnej wydaje się nie do przecenienia. 

PRAZA architekci
praza.pl

Uzasadnienie wyboru pracy:
W potężnej prostopadłościennej ceglanej bryle zmieszczono kompletny zadany program funkcjonalno-użytkowy. Zabiegiem podziału fasady na strefy poziome ("piwnice"-"usługi"-"mieszkania") oraz sekcje pionowe (sugestia szczytów kilku kamienic) starano się uniknąć zdominowania kameralnej przestrzeni otoczenia i powtórzyć skalę historycznych budynków starówki. 
Przeniesienie głównej sali widowiskowej na 300 osób na poziomy +1 i +2 pozwoliło na stworzenie osi kompozycyjnej w poziomach -1 i +/-0 łączącej wejście od strony rynku z zielonym pasażem biegnącym od strony zachodniej. Od tej też strony, w przestrzeni holu przy wejściu głównym zlokalizowano rzeźbiarskie, wachlarzowe schody przełamujące ortogonalną estetykę budynku. 
Salę widowiskową zaprojektowano z właściwym rozdziałem dróg widza, aktorów i obsługi sceny. 
Zapewniono oświetlenie naturalne wielu sal dużymi, kwadratowymi oknami. 
W zakresie energoefektywności budynku przewidziano - poza opisaną wysoką izolacyjnością przegród z eliminacją mostków cieplnych - wiele innych rozwiązań technicznych jak panele fotowoltaiczne, kolektory słoneczne, rekuperację, czy odzysk wody deszczowej (szara woda). 
Sąd konkursowy uznał za przesadny niczym nieograniczony wgląd do wnętrza budynku, w tym sal zajęć, przez kilkadziesiąt ogromnych okien (każde o wymiarze około 3x3m). Skala przeszkleń kłóci się też z podkreślaną w opisie ideą budynku pasywnego zwłaszcza, że znakomita większość okien znajduje się na fasadzie północnej. 
Wątpliwośći Sądu budzi też odległa droga od wejścia głównego na poziomie -1 do sali widowiskowej, która znajduje się na poziomie +1 (i +2).