Wyniki konkursu na koncepcję Parku Naturalnego Golędzinów w Warszawie

W projekcie, dopełniono elementy kompozycji zieleni, wzmocniono wykorzystanie procesu sukcesji naturalnej, co zapewni utrzymać krajobrazowy charakter parku. Jednocześnie ochrona przyrody utrzymana jest poprzez wzmocnienie enklaw oraz ukierunkowanie ruchu użytkowników, poprzez wprowadzenie elementów regulacji ruchu w formie udogodnień (pomosty i platformy widokowe) lub barier utrudniających dostęp do szczególnie cennych obszarów (nasadzenia rodzimych krzewów, wprowadzenie elementów land art, utrzymanie naturalnych terenów podmokłych).

W kształtowaniu przestrzeni oparto się na istniejących zadrzewniach, przy wprowadzeniu trafnych uzupełnień i niezbędnych korekt widokowych.

Sąd konkursowy uznał jako wysoce przemyślaną, z zachowaniem właściwych proporcji, lokalizację niezbędnych funkcji rekreacyjno – wypoczynkowych. Przyjęte rozwiązania pozwolą wykreować w rejonie planowanej stacji drugiej linii metra „Żerań FSO” przestrzeni publicznych stopniowo przechodzących z funkcji rekreacyjno – wypoczynkowych w funkcje przyrodnicze. Takie rozwiązanie pozwoli na zachowanie wartości przyrodniczo krajobrazowych przestrzeni.

Zaproponowane formy małej architektury właściwie będą się wpisywać w nadwiślański obszar zalewowy. Organiczne formy przestrzenne naturalnie korespondują z charakterem miejsca poprzez odwołanie się do nanosów rzecznych. Zastosowane rozwiązania spełniają wymogi dostępności architektonicznej i będą dostępne dla osób ze szczególnymi potrzebami w większości lokalizacji.

Przyjęte rozwiązania są przy tym ekonomiczne w realizacji i eksploatacji, a jednocześnie zapewniają wysoką jakość przestrzeni.

Sąd Konkursowy zdecydował o przyznaniu I nagrody za:

• zastosowane rozwiązania w zakresie ochrony elementów przyrodniczych i ochrony różnorodności biologicznej;
• konsekwentne prowadzenie rozwiązań projektowych w szczególności układ komunikacyjny i przyjęty program;
• komplementarne rozwiązanie strefy wejściowej od strony stacji drugiej linii metra w północnej części parku;
• zastosowanie elementów małej architektury dowiązanych do kontekstu miejsca;
• zastosowanie ekonomicznych rozwiązań w realizacji i utrzymaniu przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiej jakości przestrzeni.

Zalecenia pokonkursowe:

1. Dopracować rozwiązania w zakresie migracji zwierząt wzdłuż Wisły poprzez likwidację części trapów zlokalizowanych na terenach narażonych na częste zalewanie pod skarpą ścieżki nadwiślańskiej oraz miejscowo stanowiących barierę migracyjną na ternie parku naturalnego.
2. Dopracować projektowo swobodnie rozmieszczone elementy małej architektury, w szczególności siedziska, poprzez odpowiednią aranżację ich otoczenia i zapewnienie dojścia.
3. Dokonać korekt w rozmieszczeniu funkcji rekreacyjno – wypoczynkowych przy wyjściu z drugiej linii metra.
4. Wzmocnić powiązania promenady z tkanką miejską, a w szczególności połączenie z ul. Jagiellońską.
5. Dopracować zagospodarowanie i wyraźnie wyznaczyć strefę wejściową południową (przy Pawilonie „Kamień”).

Praca właściwie zachowuje elementy cenne przyrodniczo. W projekcie zaproponowano zbyt intensywną ingerencję w strefę brzegową rzeki Wisły poprzez wprowadzenie nowych elementów zagospodarowania – pomostów obserwacyjnych.

Zastosowane formy małej architektury właściwie wpisują się w kontekst nadwiślańskiej przestrzeni. Przyjęte rozwiązania są ekonomiczne w realizacji i eksploatacji.

Sąd Konkursowy zdecydował o przyznaniu II nagrody za:

• zastosowane rozwiązania w zakresie ochrony elementów przyrodniczych i ochrony różnorodności biologicznej;
• konsekwentne prowadzenie rozwiazań projektowych w zakresie obserwacji przyrodniczych;
• zastosowanie elementów małej architektury dowiązanych do kontekstu miejsca;
• zastosowanie ekonomicznych rozwiązań w realizacji i utrzymaniu.

Zalecenia pokonkursowe:

1. Dopracować wejście do parku w rejonie stacji drugiej linii metra.
2. Zweryfikować lokalizację pomostów widokowych poprzez ich relokację ze strefy na terenach narażonych na częste zalewanie pod skarpą ścieżki nadwiślańskiej.
3. Dostosować nawierzchnie ciągów pieszych do wymogów dostępności, w szczególności dla osób o szczególnych potrzebach.
4. Dopracować zagospodarowanie i wyraźnie wyznaczyć strefę wejściową południową (przy Pawilonie „Kamień”).
5. Wzbogacić program strefy aktywności oraz łąki rekreacyjnej bez nadmiernej ingerencji w struktury przyrodnicze.
6. Rozwinąć układ powiązań komunikacyjnych poprzecznych łączących Promenadę Wybrzeża Puckiego i ścieżkę nadwiślańską.

Dobrze zaaranżowana ścieżka nadwiślańska z systemem małych placyków. Promenada (ul. Wybrzeże Puckie) z podziałem na ruch rowerowy i pieszy oraz uwzględnione powiązania z planowanymi osiedlami na terenie dawnej fabryki samochodów osobowych na Żeraniu. Wątpliwości Sądu budzi dość rozbudowany i przez to „agresywny” krajobrazowo układ ramp i schodów na zachodniej skarpie wału. Układ komunikacji wewnętrznej parku konsekwentny, aczkolwiek zbyt rozbudowany, co stoi w sprzeczności z zasadą ochrony cennych siedlisk. Wątpliwości Sądu konkursowego budzi zlokalizowanie trapów i pomostów drewnianych na terenach narażonych na częste zalewanie pod skarpą ścieżki nadwiślańskiej oraz na terenie muraw napiaskowych. Mało czytelny sposób zachowania istniejących elementów przyrodniczych takich jak rzeka kwiatów czy pole lnu.

Sąd Konkursowy zdecydował o przyznaniu III nagrody za:

• bardzo dobry schemat ukazujący w całościowym ujęciu zmienność przyrodniczą w kontekście pór roku oraz aktywności rzeki Wisły i możliwe w danym okresie aktywności w parku – duża wartość edukacyjna i możliwość dobrego programowania,
• konsekwentny układ i forma komunikacji na terenie parku przy jednoczesnej zmienności wykończenia materiałowego powierzchni ścieżek, aczkolwiek układ zbyt rozbudowany,
• podesty widokowe z możliwością korzystania przez osoby o szczególnych potrzebach, aczkolwiek bez zadaszenia.