Konkurs na opracowanie koncepcji architektoniczno–urbanistycznej zagospodarowania Głównego Rynku oraz Nowego Rynku wraz z łączącą je ulicą Kanonicką w Kaliszu

Roman Rutkowski Architekci

Autorzy: Roman Rutkowski, Łukasz Modrzejewski, Konrad Zaborski

Uzasadnienie wyboru pracy:
Czytelną, spójną, bardzo oszczędną w środkach wyrazu, a jednocześnie niezwykle elegancką i kompleksową ideę odpowiadającą na potrzeby miasta i jego mieszkańców. Trafność decyzji przestrzennych idzie w parze z odpowiednim doborem zaproponowanych rozwiązań materiałowych (np. powierzchnia asfaltowa na Nowym Rynku) nie epatując nadmiernie rozbudowanym detalem nawierzchni, czy mebli miejskich co pozwala zachować właściwą równowagę między podłogą, a ścianami urbanistycznymi kształtującymi historyczne miasto. Każda z zaprojektowanych przestrzeni: Główny Rynek, ulica Kanonicka oraz Nowy Rynek posiada własny unikalny charakter podkreślony bardzo oszczędną kompozycją zieleni wysokiej, która jednocześnie stanowi pełnoprawny element kompozycji w układzie miasta. Właściwie użyta zieleń jest wzmocnieniem i podkreśleniem unikatowego charakteru Rynku, a w rejonie Nowego Rynku stanowi ramy nowego placu jednocześnie nie dopuszczając do ingerencji wizualnej nie zawsze interesujących pierzei istniejącej zabudowy. Zastosowanie zbliżonych formalnie elementów na obu Rynkach opartych na bazie koła wiąże obie przestrzenie zachowując konieczną odrębność, a pokazanie różnicy poziomów terenu wokół rząpi na Głównym Rynku jest sugestią zmian poziomów placu jaki miał miejsce przez wieki.

Inicjatywa projektowa
inicjatywaprojektowa.pl

Autorzy: Piotr Straszak, Mikołaj Zdanowski, Iwona Pawlak, Anna Woźny, Szymon Chwazik

Uzasadnienie wyboru pracy:
Wykreowanie spójnych i atrakcyjnych przestrzeni Nowego Rynku i Głównego Rynku, przy zastosowaniu oszczędnych środków. Autorzy pracy zaproponowali prawidłowe i konsekwentne strefowanie funkcji w obszarze Nowego Rynku, przez co stworzyli uporządkowany, zdyscyplinowany i przyjazny charakter tego miejsca, z jednoczesnym umożliwieniem wykorzystywania Nowego Rynku na potrzeby imprez o charakterze okolicznościowym i masowym. Udana propozycja wprowadzenia pawilonu kawiarnianego jako „zwornika” pomiędzy przestrzenią Nowego Rynku a plantami i wylotem ul. Kanonickiej, będącego jednocześnie ukłonem w stronę historycznego układu przestrzennego.
Mankamentem jest zbytnie nagromadzenie małoskalowych elementów na Rynku Głównym.
Według oceny Sądu zaproponowane obiekty na Nowym Rynku mają za małą wysokość w stosunku do otaczającej zabudowy.

MPP
mackow.pl

Autorzy: Zbigniew Maćków, Mariusz Maury, Paweł Karpa, Alicja Mołyń, Anna Puchała, Małgorzata Rada

Uzasadnienie wyboru pracy:
Uczytelnienie i uporządkowanie istniejących przestrzeni urbani-stycznych, wzbogacenie o interesujący detal oraz podporządkowanie komunikacji ruchowi pieszemu. Pomysł zastosowania grafiki posadzki odwołującej się do malarstwa Jana Tarasina ciekawy, jednak nie został w pełni wykorzystany. Na Głównym Rynku zaproponowano fontannę przed Ratuszem, a odsłonięte przez archeologów rząpie wyniesiono nad posadzkę jako dodatkowy element małej architektury.
Ul. Kanonicką przystosowano do ruchu pieszego z nową wyrównaną posadzką. W projekcie zabrakło jednak czytelnego przejścia dla pieszych przez planty.
Na Nowym Rynku wykreowano czytelne strefy, a zaprojektowany plac miejski uzyskał dawną skalę urbanistyczną. Zaprojektowane dwie bryły na jego zamknięciach stworzyły pierzeje, czytelne od wnętrza jak i od zewnętrznych stron tworząc kontrast w stosunku do istniejącej zabudowy, a lokalizacja w miejscu dawnej straży budynku pawilonu gastronomicznego jest poszanowaniem wartości historycznych.
Zastrzeżenie budzi parking nadziemny, który będzie generował duży ruch samochodów i uciążliwości dla mieszkańców sąsiednich kamienic, a także relatywnie mała przestrzeń placu z zachowaniem dominującej funkcji targowiska czy wreszcie brak wystarczającej ilości zieleni.

Sylwia Sobkowiak-Kania, Jarosław Kania, Karim Baaziz
sobkowiakkania.com

Autorzy: Sylwia Sobkowiak-Kania, Jarosław Kania, Karim Baaziz

Odwagę myślenia o rozwoju miasta Kalisza i wyznaczania zarówno potencjału Nowego Rynku jak i nowego sposobu użytkowania tej części miasta. Zastąpienie przeważającej funkcji handlowej, z zachowaniem Galerii „Tęcza”, obiektem Centrum Nauki i Sztuki oraz zespołem biurowo-usługowym wymusi nowy charakter także w otaczającej przestrzeni.
Rozwiązanie funkcjonalne i przestrzenne dla Nowego Rynku są spójne choć zaproponowana stylistyka nie nawiązuje dialogu, czy choćby kontrapunktu z istniejąca zabudową. Zaproponowane wysokości projektowanych obiektów powinny być zweryfikowane studiami kompozycyjnymi w szerszym kontekście, gdyż skala i charakter dalece wykraczają poza parametry przestrzenne tej części miasta.
Zaprojektowane obniżenie przestrzeni, choć funkcjonalnie wątpliwe, pozwala na wykreowanie żywej i interesującej przestrzeni o właściwych proporcjach i bardziej kameralnym charakterze. Kaskadowo zaprojektowane schody i rampy dają okazję do kontaktów i zachowań prospołecznych, a ściana obniżenia pozwala na separację wizualną od istniejącej ruchliwej drogi.
Przestrzeń ulicy Kanonickiej jak i Głównego Rynku wyważona, choć zaproponowane układy modułowe obiektów handlowo-usługowych o takiej skali i charakterze stanowią element konkurencji dla historycznej tkanki Starego Miasta odcinając pierzeje i usługi w nich zlokalizowane od uczestników życia w centralnej części Głównego Rynku.

Wiekiera Architekci Filip Wiekiera
wiekiera.com.pl

Autorzy: Filip Wiekiera, Tadeusz Wiekiera, Kamil Szymański, Natalia Banasiak

Uzasadnienie wyboru pracy:
Właściwe odczytanie skali Głównego Rynku i relacji przestrzennych obiektów stanowiących jego zagospodarowanie skutkuje redukcją elementów znajdujących się na nim, z pozostawieniem tylko budynku Ratusza (i obrzeżnej małej architektury) oraz klombu, którego historyczna forma, w tym miejscu, jest bardzo ważna dla wielu mieszkańców Kalisza. Ciekawą propozycją nawiązującą do podziemi na Rynku w Krakowie jest utworzenie Muzeum Miasta Kalisza pod posadzką Głównego Rynku. Za wartościowe uznaje się dostrzeżenie potencjału przestrzennego jaki tkwi w budynku Katedry św. Mikołaja wraz z jej otoczeniem i włączenie tej przestrzeni wraz z ekspozycją zabytkowego dzwonu jako małego placu wzbogacającego kompozycję ulicy Kanonickiej. Interesujący jest także pragmatyzm w projekcie ulicy Kanonickiej (nie mającej jeszcze wszystkich cech ulicy) poprzez nadanie jej struktury geometrycznej, z możliwością wypełniania określoną funkcją w zależności od aktualnej aktywności czy potrzeb. Pracę zdaniem Sądu cechuje wrażliwość plastyczna – szczególnie potrzebna w projektowaniu w historycznej tkance odwołującej do kategorii malowniczości.
Za mankament uznano brak ciągłości i spoistości form użytych do „wyposażania” placów i ich niepokojącą odrębność w projektowanej, niewielkiej przestrzeni.