Wyniki konkursu na koncepcję nowej siedziby Wydziału Informatyki i Telekomunikacji Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki

• Podziemna przestrzeń pomiędzy budynkami, z szerokimi schodami wejściowymi, otwarta na obniżony dziedziniec zewnętrzny, jest bardzo umiejętnym rozwiązaniem połączenia obu kubatur, wobec ograniczeń wynikających z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
• Zróżnicowana wysokość poszczególnych elewacji i horyzontalny układ zasadniczych elementów fasady, podcienia parteru, technologiczny detal, tworzą właściwy obraz architektury w odniesieniu do funkcji budynku, jak również złożonego kontekstu najbliższego otoczenia.
• Modularny układ struktury konstrukcyjnej, odzwierciedlony w widocznej od wewnątrz strukturze fasady, strukturze sufitów, różnorodne wysokościowo przestrzenie wspólne, detale slupów, rzeźbiarskie ekspresyjne klatki schodowe stanowią zapowiedź właściwych, przyjaznych dla przyszłych użytkowników budowli, wnętrz.
• Zróżnicowany obrys poszczególnych kondygnacji, przy modularnym układzie zasadniczych elementów budowli daje możliwość prawidłowego wpisania wymaganego programu, jak również wskazuje potencjał dla przyszłych modyfikacji i adaptacji funkcjonalnych.
• Racjonalne, zwarte obrysy poszczególnych kondygnacji, przy deklarowanych rozwiązaniach materiałowych i instalacyjnych dają możliwość uzyskania przestrzeni energetycznie efektywnych.
• Modułowość poszczególnych elementów konstrukcyjnych i architektonicznych, sugerowana w detalu prefabrykacja stropów, stanowi o potencjalnym, korzystnym wpływie rozwiązań na koszty budowy.

• Rozwiązania architektoniczno-konstrukcyjne umożliwiają elastyczność użytkowania wnętrz dzięki zastosowanym układom słupowo-płytowym. Modularne elewacje mają, w zależności od orientacji budynków, zaproponowane różne rozwiązania redukujące wpływ nadmiernego nasłonecznia: przesuwne lamele i ruszt drewniany z poziomych rygli połączonych ściągami z linek stalowych i pionowych krawędziaków.
• Wskutek dyspozycji przestrzennych nie wszystkie wnętrza mają dostateczną ilość światła, ale te wspólne oferują różne możliwości wykorzystania dla celów integracji akademickiej.
• Przyjęta zasada lokalizacji pomieszczeń dla dużej liczby użytkowników na niższych kondygnacjach sprzyja racjonalnemu użytkowaniu pionowych dróg komunikacyjnych, niemniej lokalizacja / konfiguracja wind jest mało czytelna.
• Staranna dyspozycja różnie zaproponowanych rodzajów funkcjonalnych przestrzeni zielonych, tak na tarasach budynków, jak i na terenach otaczających, pozwala na spójne użytkowanie kubatur zamkniętych i terenów otwartych. Duże zielone tarasy pełnią funkcję gromadzenia wody deszczowej i zapewniają mikroklimat dla wnętrz. Utrzymanie tarasów może być jednak kosztowne i podwyższać koszt eksploatacji obiektu. Zagadnienie odwodnienia dziedzińców wewnętrznych może być również kosztochłonne.
• Nałożony elewacyjny ruszt drewniany w świetle m.in. aktualnych uregulowań prawnych wymaga wyjaśnień.

• Ułatwienie etapowania realizacji przedsięwzięcia dzięki takiemu podziałowi.
• Współczesne w wyrazie rozwiązania architektoniczne fasad projektowanych budynków oraz ich wewnętrzna dyspozycja przestrzenna pozwalają na prowadzenie planowanej działalności uczelni i ułatwiają nawiązywanie relacji społecznych ich użytkowników.
• Układ funkcjonalny poprawny, choć jego rozbicie na trzy osobne budynki wiąże się z pewnymi mankamentami.
• Dobór właściwych rozwiązań systemów infrastruktury, zgodny ze współczesnymi tendencjami uwzględniającymi zasady zrównoważonego rozwoju.
• Propozycja struktury, konstrukcji i doboru elementów wykończenia umożliwiających realizację założenia w sposób racjonalny i przewidywalny.
• Rozwiązanie techniczne elewacji budynków pozwalające na kontrolę wpływu nasłonecznienia na ich wnętrza, a przez to na moderowanie przyszłych kosztów eksploatacji.

Idea ta realizowana jest przez sekwencje przenikających się przestrzeni zewnętrznych i wewnętrznych, publicznych i prywatnych, w których wykorzystanie naturalnego światła i wentylacji zestawione zostaje z inteligentnymi systemami opartymi na sztucznej inteligencji, przez co koncepcja próbuje odpowiadać na wyzwania związane ze zmianami klimatu. Sąd odnotował znaczne nieakceptowalne przekroczenie powierzchni użytkowej.