Wyniki konkursu na koncepcję ukształtowania Centrum Południe w Gdańsku

Zastosowanie różnych stref funkcjonalnych – od przestrzeni publicznych po strefy bardziej intymne – pozwala na elastyczność użytkowania, co jest kluczowe w kontekście zmieniających się potrzeb społeczeństwa. Zgodnie z ideą projektową, przestrzeń została zaplanowana w sposób, który umożliwia jej efektywne wykorzystanie przez różnorodne grupy użytkowników, zapewniając zarówno funkcjonalność, jak i komfort. Na podkreślenie zasługuje również układ komunikacyjny – szczególnie zachowana i nadbudowana pętla tramwajowa. Ponadto projekt ten wykazuje wyjątkową dbałość o płynność i logikę ruchu pieszych, rowerzystów oraz pojazdów, co wpływa na efektywność i bezpieczeństwo poruszania się po obszarze. Zastosowanie przemyślanej sieci komunikacyjnej, z wyraźnym rozróżnieniem przestrzeni komunikacyjnych oraz stref o większym natężeniu ruchu, skutkuje nie tylko poprawą dostępności, ale również minimalizowaniem ryzyka kolizji między użytkownikami o różnych potrzebach.

Dzięki odpowiedniemu rozmieszczeniu dróg, chodników oraz punktów komunikacyjnych, projekt zapewnia łatwy dostęp do kluczowych obiektów i punktów na terenie założenia, a także wzmacnia jego integrację z istniejącą infrastrukturą miejską. Sąd konkursowy jednocześnie dostrzega brak spełnienia kryteriów K4 i K5 tj. wielofunkcyjności i podatności na adaptację do zmieniających się potrzeb funkcjonalnych, jak i rozwiązań proekologicznych. Jednakże projekt ten zasługuje na wyróżnienie i powinien stanowić wytyczne do zapisów aktu planistycznego.

Oś urbanistyczna łączy komunikacyjny węzeł integracyjny z terenem parku, przechodzi przez zaprojektowany placo funkcji miejskiej, z którego prowadzone ciągi komunikacyjne w klarowny sposób wiążą centrum
z sąsiednią zabudową oraz z centrum sportowym i basenem. Park stanowi zwieńczenie kompozycji urbanistycznej, włącza go w strukturę centrum, a zaproponowane jego ukształtowanie kompozycją zbiorników wodnych, stanowi propozycję atrakcyjnej przestrzeni rekreacji i jednocześnie podkreśla znaczenie natury w środowisku miejskim, tworzy zieloną przestrzeń dialogu. Pokazuje maksymalne możliwości drzemiące w tej lokalizacji. Rozwiązanie to spełnia współczesne idee miasta tworzącego środowisko zurbanizowane, pokazuje dialog między różnymi wartościami, ale w opinii sądu,nie naruszając idei osi urbanistycznej, jednak ignoruje już podjęte decyzje rozwiązań parku południowego, wymaga dalszej dyskusji i rozpatrzenia tego rozwiązania w ramach różnorodnych uwarunkowań krajobrazowych tego miejsca, w kontekście mniejszej intensywności i wysokości zabudowy, czy też skali ingerencji w ukształtowanie terenu.

Na szczególną uwagę zasługuje tu sposób kształtowania przestrzeni pokrytych zielenią, uwzględniających zasady tworzenia zielonej infrastruktury i wykorzystujących istniejącą topografię terenu. Mocną stroną pracy jest właściwe rozwiązanie połączeń z otaczającą zabudową, poprzez powiązanie się i kontynuowanie istniejących ciągów pieszych i osi komunikacyjnych. Przyjęcie takich założeń, przy zastosowaniu rozwiązań o wysokich walorach jakościowych, ma szansę na wykreowanie przestrzeni sprzyjających integracji społecznej i budowaniu oczekiwanej tożsamości miejsca. Wątpliwości budzi jednak skala zabudowy o niskiej intensywności, nie sprzyjająca centrotwórczej identyfikacji miejsca oraz propozycja wykreowania silnej dominanty przestrzennej na skrzyżowaniu ul. Jabłoniowej i al. Pawła Adamowicza w postaci budynku o funkcji wielopoziomowego parkingu.

Również propozycja zagospodarowania skrajnej- północno-zachodniej działki, jedynie w postaci urządzonej zieleni nie ma uzasadnienia ekonomicznego w świetle istniejących zasobów zieleni w sąsiedztwie Parku Południowego. Zaproponowany w pracy układ komunikacyjny nie zapewni
możliwości dojazdów pożarowych do budynków.

Oś urbanistyczna łączy komunikacyjny węzeł integracyjny z terenem parku, przechodzi przez zaprojektowany plac o funkcji miejskiej, z którego prowadzone ciągi komunikacyjne w klarowny sposób wiążą centrum z sąsiednią zabudową oraz z centrum sportowym i basenem. Park stanowi zwieńczenie kompozycji urbanistycznej, włącza go w strukturę centrum, a zaproponowane jego ukształtowanie kompozycją zbiorników wodnych, stanowi propozycję atrakcyjnej przestrzeni rekreacji i jednocześnie podkreśla znaczenie natury w środowisku miejskim, tworzy zieloną przestrzeń dialogu. Pokazuje maksymalne możliwości drzemiące w tej lokalizacji. Rozwiązanie to spełnia współczesne idee miasta tworzącego środowisko zurbanizowane, pokazuje dialog między różnymi wartościami, ale w opinii sądu, nie naruszając idei osi urbanistycznej, jednak ignoruje już podjęte decyzje rozwiązań parku południowego, wymaga dalszej dyskusji i rozpatrzenia tego rozwiązania w ramach różnorodnych uwarunkowań krajobrazowych tego miejsca, w kontekście mniejszej intensywności i wysokości zabudowy, czy też skali ingerencji w ukształtowanie terenu.

Korekty, poza wysoką intensywnością, wymagałoby zagadnienie rozwiązania problemu pętli tramwajowej, prowadzenie i utrzymanie zieleni, jak też odniesienie do kryteriów K4 i K5 regulaminu konkursu, czyli adaptowalności oraz rozwiniecie kwestii proekologiczności.